Vücut, akan bir sudur, Adem, bir umman, kızım. Hayatın aslı budur, Gayrısı yalan, kızım. Mademki bir ırmaksın, Çağlayıp akacaksın, Niçin derdiyle yaksın, Seni bu devran, kızım? Gönlünü sal sevince, Düşünme fazla ince. Oku, vakti gelince, Bahtına meydan, kızım. Ömründe dört fasıl var, Üçü kış, biri bahar. Çalış ki görmesin kar Sendeki nisan, kızım. Gül mateme … Okumaya devam edin Faruk Nafiz Çamlıbel – Kızıma
Gitme, gözde akıl da canda giderse gitsin. Sen gitme. Bence seni görmek, her şeyi görmekten daha iyidir. Yeter ki sen gitme. Güneşte, gökte senin gölgene sığınmışlardır. Eğer şu gökyüzü, şu yıldızlar giderse gitsinler. Yeterki sen gitme. Gidersen benim canımı da al, beraber götür. Eğer beni bu ahiretten alıp, kendinle beraber götürmeyeceksen. Gitme. Ben seninle beraber … Okumaya devam edin Ferah Köse – Sen Gitme
Uyku ve erdem üzerine çok iyi konuşabilen bir bilgeyi övdüler Zerdüşt’e: O, bu yüzden çok saygı görmekte ve ödüllendirmekteymiş ve tüm gençler onun kürsüsü önüne oturdu. Ve şöyle konuştu bilge: ‘’Uykuya saygı duyun ve ondan utanın! Bu başta gelir! Ve iyi uyumayan ve gece uyanık duran her şeyden sakının! Hırsız bile utangaçtır uyku önünde, hep … Okumaya devam edin Friedrich Nietzsche – Erdemin Kürsüleri Üzerine
Şu dünyada düşeceksen yollara, İyisi mi yedi kez doğmaya bak Bir kez, yangın çıkan bir evde doğ, Bir kez, buzdan soğuk sellerde, Bir kez, azgın deliler arasında, Bir kez, olgun bir buğday tarlasında, Bir kez de kimsesiz bir manastırda, Bir ağızdan ağlayan altı bebek, yetmez: Sen kendin yedinci olmaya bak. Canını kurtarmak için dövüşeceksen, Karşısında … Okumaya devam edin Attila Jozsef – Yedinci Adam
Ben, duvar diplerini giyineceğim Kimseye kapısından yakın olmayacağım Ağzımı kuyulara vereceğim Beni kim beklemiyorsa ona gideceğim Otların ıssız mevsimini seveceğim Bir yağmur hükmü olacağım Mutluluğu pişmanlığı bir bileceğim Sitemlerinizden eksileceğim Kum sahiplerine suları göstereceğim Kimin uzağı varsa kalbi var diyeceğim Kirpilerin sevgisini soracağım size Kılavuzum yalnızlık olacak Ömrümü hiçbir yakınlıkla örtmeyeceğim Babamı bende yaşatmayacağım Güven … Okumaya devam edin Şükrü Erbaş -Kum ile Su
"Aşktan kaçış varsa bile kurtuluş yoktur" "Şebnem, çizgi film kuzusu, Tütsülenmiş bir bahçede saklambaç oynuyor gibiyiz. Sensiz bütün tabancalar, fincanlar, odalar boş; sokakların hepsi ıssız, hiçbir gezegende bana hayat yok. Şebnem, her şeyde senden bir anı aksediyor, senin masumiyet kanıtı parmak izlerinle dolu sanki dünya. Gelgelelim masumiyet, yaşam belirtilerinin azlığı demektir Şebnem. Bu gidişle yokluğunun … Okumaya devam edin Murat Menteş – Müntekim Gıcırbeyin Şebnem’e Mektupları
Gözlerin bir yeşil fanilaydı balkonda uçuşan Sicim yağmur taklidi Bıkmıştım zor geçen kışlarımı anlatmaktan Bardağa birkaç çiçek ıslamaktan. Parmağımın ucunda kırmızı kenarlı bir bulut Onu uzatırdım sana, yalnızlık gibi iri bir damla Parmağıma düşen bir damla kandı aşk. Seni sevince pazara çıktım sevinçten Enginar aldım “süper enginarlar” diye bağıran adamdan Oturup ağladım sonra, şaşırdın. Bu … Okumaya devam edin Didem Madak-Bıktığım Şeyler ve Yeşil Fanila
çatlamış bir alın kemiği gibi duruyor limanda gri gemi, yağmur, hüviyetini kaybetmiş potansiyel suçlu rüzgârın kimsesi yok tabiattan başka zanlıyım, kendimce haklıyım, bu kış ellerime eksi sonsuz uçlu upuzun kapalı müzelerin hep bir çığlıkla hareketlenecek heykellerinin mermer bronz karışımı soğuk beyaz karışımı aldatıcı göz bebeksiz bakışları bulaştı, evet, harika, sis çoktan ulaştı denizin sinirlerini bozan … Okumaya devam edin Küçük İskender – Gemi
Mefhumların kâh gülünç kâh korkunç maskelerle raksa çıktığı bir karnaval balosu, fikir hayatımız. Tanımıyoruz onları, nereden geliyorlar bilen yok. Fir’avunlara benziyorlar, kalabalığa çehrelerini göstermeyen Fir’avunlara. Ve aydınlarımız, o meçhul heyûlâlar için ehramlara taş taşıyan birer köle. Kavga, insanla kader arasında değil artık, insanla kelime arasında. Rüyaları o bayraklaştırıyor. Yığınlar onun için yaşıyor, onun için dövüşüyor, onun için ölüyorlar. Mukaddeslerin … Okumaya devam edin Hüseyin Cemil Meriç – Sağ ile Sol
Aşk, görme engelli bir coşku, görmezlikten kaynaklanan bir bağdır. Oysa sevgi, bilinçlice bir bağ; apaçık, duru bir görmenin sonucudur. Aşk genellikle içgüdüden su içer, içgüdüden kaynaklanmayan başka bütün olgular değersizdir. Oysa sevgi ruhun içinden doğar, bir ruhun yükselebileceği bütün yerlere, sevgi de onunla birlikte doruğa tırmanır. Aşk, gönüllerin genelinde benzer biçimler ve renklerde gözlenmekte olup, … Okumaya devam edin Ali Şeriati – Aşk ve Sevgi
İZMİHLAL 
Yorum yazabilmek için oturum açmalısınız.